Damiën Berkhout is, samen met Stefan Tuinenga, per 1 februari het Amsterdamse litigation kantoor Lindenbaum gestart. Het duo was daarvoor partner bij Scott+Scott. Data&Privacyweb sprak met Berkhout over deze nieuwe stap in zijn loopbaan en wat hij met zijn kantoor denkt toe te voegen aan de publieke zaak.
De afgelopen circa vier jaar heb ik de Nederlandse vestiging van een internationaal advocatenkantoor opgezet, en er daarna leiding aan gegeven. Dat was inspirerend werk, maar het bleef toch kriebelen om eens van de grond af een volledig onafhankelijk litigation kantoor op te bouwen volgens mijn visie en filosofie. Ik besloot te krabben en Lindenbaum is het resultaat.
Alle ervaringen neem ik mee, want in wezen zet ik mijn volledige praktijk voort, maar dan binnen Lindenbaum, een onafhankelijk Europees litigation kantoor.
Er zijn volgens mij twee bijzondere en gerelateerde uitdagingen de komende tijd. Ten eerste, uiteraard, de opkomst van AI. Deze technologie zal ons leven ingrijpend veranderen. Werk gaat veel makkelijker worden, maar er zullen ook ontzettend veel banen verloren gaan. En wat te denken van intellectuele eigendomsrechten, en het gebruik van publieke data door bedrijven en overheden die AI ontwikkelen? Wat gaat dat doen met onze privacy? De tweede ontwikkeling is de verdergaande uitrol van “The Internet of Things”, IoT in goed Nederlands. Al die objecten die met elkaar en het internet verbonden zijn en data verzamelen. Het IoT zal complexe privacyvraagstukken opleveren, en de data die het IoT genereert zal de verdere ontwikkeling van AI weer aanjagen. Het is een taak voor de maatschappij en de politiek om deze ontwikkelingen in goede banen te leiden. Een schone taak, en daar ligt ook een rol weggelegd voor juristen wat mij betreft.
Ons kantoor specialiseert zich in het bijstaan van benadeelde partijen in complexe zaken, zoals betrokkenen wiens persoonsgegevens onrechtmatig worden verwerkt, consumenten wiens geld uit de zak wordt geklopt, en multinationals die geconfronteerd worden met schade door onrechtmatige concurrentie. Het gaat hier vaak om zaken waar collectief schade wordt geleden, en een belangrijk deel van onze praktijk draait om zogenoemde collectieve acties, waar wij opkomen voor een groter collectief. Kortom, wij specialiseren ons in private handhaving van het recht, waarbij de maatschappij zelf actie onderneemt om deuken in de rechtsorde te herstellen.
De overheid kan het niet alleen. Er is simpelweg te veel onrechtmatig handelen, en de overheid heeft te beperkte middelen. Bovendien: wanneer de overheid actie onderneemt via publieke handhaving, dan is dat vrijwel altijd louter toekomstgericht en er worden compromissen gesloten met de daders om de zaak snel te kunnen afronden. De slachtoffers blijven meestal met de brokken zitten. Wij kunnen de publieke zaak dienen door benadeelden gespecialiseerde bijstand te bieden, en de mogelijkheid om private actie te ondernemen. Daarnaast richten wij ons ook meer specifiek op zogenoemde algemeen belang-acties, waar het bijvoorbeeld kan gaan om milieuschade of sociale schade die zeer grote groepen raakt.
Er zijn ontzettend veel leuke dingen die je kunt doen, dus ik vind dit een erg lastige vraag. Wie weet waar je terecht was gekomen, indien je dat andere pad had gekozen? Lange tijd wilde ik nog biologie gaan studeren, in het bijzonder op biotechnologisch onderzoek. Misschien had ik dus wel de toga en bef omgeruild voor een witte jas.
Mijn advies is om veel verschillende standpunten tot je te nemen, en dus bronnen te zoeken die alle kanten van het spectrum bepleiten. Maar laat ik niet de vraag ontwijken en een paar suggesties geven. Ten eerste “Skin in the game” van Nassim Nicholas Taleb. Het boek gaat niet specifiek over data of privacy, maar bevat veel inzichten die je wel kunt gebruiken wanneer je jezelf bezighoudt met die onderwerpen. Ten tweede “The age of surveillance capitalism” van Shoshana Zuboff, een boek waarin de auteur bepleit dat een nieuwe vorm van kapitalisme is ontstaan via de businessmodellen van bedrijven zoals Facebook. Het idee van zogenoemde ‘surveillance capitalism’ verdient met de introductie van Chat GPT, en andere AI-modellen die gebruik maken van beweerdelijke ‘open informatie’, hernieuwde aandacht. Mocht iemand die dit leest trouwens nog een leuke suggestie voor mij hebben, stuur mij vooral iets via LinkedIn. Dat is dan mijn laatste tip: vraag andere mensen wat je moet lezen. Dat helpt je uit je bubbel te komen.
Wil je weten meer weten over werkterrein van Damiën Berkhout? Kom dan vooral naar de cursus Privacy en massaclaims, op 27 juni. Hier vind je meer informatie over deze middagcursus.
