Recent heeft het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) een beknopte uitleg over de beleidsregels ‘De zieke werknemer’ van de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) gepubliceerd. De beleidsregels zijn een nadere invulling van wettelijke regels voor het verwerken van persoonsgegevens, jurisprudentie en algemene normen voor uitwisseling van gezondheidsgegevens. De beleidsregels zijn met name bedoeld voor werkgevers en andere partijen die gegevens over de gezondheid van zieke werknemers verwerken.
De AP geeft in de beleidsregels aan welke gegevens de werkgever in het kader van de ziekmelding en de re-integratie mag vragen en registreren. De informatie die hieruit voortvloeit, is zeer beperkt. Daardoor lijkt het re-integratieproces in de praktijk te worden bemoeilijkt.
Zo is de AP van oordeel dat de werkgever niet mag vragen naar de mogelijkheden en beperkingen van de werknemer. De werknemer hoeft dus bij de ziekmelding (en later in het re-integratieproces) niet aan te geven welke werkzaamheden hij nog kan uitvoeren. Zelfs als de werknemer deze informatie vrijwillig verstrekt, mag de werkgever deze informatie niet in het verzuimsysteem registreren.
Achtergrond hiervan is, dat het in kaart brengen van de functionele mogelijkheden primair een taak van de bedrijfsarts is. Pas als de bedrijfsarts deze mogelijkheden heeft vastgesteld en heeft gedeeld met zowel de werknemer als de werkgever, mag de werkgever deze informatie in het verzuimsysteem opnemen.
Om vertraging in het re-integratieproces te voorkomen, is aldus van belang dat de werkgever in een vroeg stadium (eerder dan de voorgeschreven 6 weken) een bedrijfsarts inschakelt. In de praktijk is dit vaak moeilijk haalbaar en leidt dit tot extra kosten voor de werkgever. Werkgeversvereniging AWVN heeft hier in het verleden al de nodige kritiek op geuit.
In de recent gepubliceerde uitleg van het SZW wordt kort bij voornoemde problematiek stilgestaan. Enerzijds is het SZW van oordeel dat werknemers op grond van goed werknemerschap zelf medeverantwoordelijk zijn voor herstel en terugkeer naar werk. Dit impliceert dat zij (uit zichzelf) kunnen aangeven welke werkzaamheden zij nog kunnen doen. Anderzijds meent het SZW dat de werkgever hier geen druk op mag uitoefenen en hier niet naar mag vragen. Zo nodig kan wel de bedrijfsarts worden ingeschakeld om de functionele mogelijkheden vast te stellen.
De beredenering van het SZW lijkt vooralsnog niet af te wijken van de normen die de AP hanteert. Helaas schieten werkgevers met de uitleg dus niet veel op. Dat geldt overigens ook voor het vastleggen van gesprekken waarin werkafspraken worden gemaakt. Volgens het SZW mogen afspraken over de uit te voeren werkzaamheden worden vastgelegd. Echter, als op initiatief van de werknemer is gesproken over de functionele mogelijkheden, dan mogen die gegevens niet door de werkgever worden geregistreerd. Zoals eerder aangegeven, mag dit pas als de bedrijfsarts deze mogelijkheden in kaart heeft gebracht, aldus het SZW (en in dezelfde lijn de AP).
Alhoewel de beleidsregels vóór inwerkintreding van de Algemene Verordening Gegevensbescherming zijn gepubliceerd, gelden de daarin opgenomen normen voor de AP nog steeds als uitgangspunt bij het toepassen van handhavende maatregelen. Het opvolgen van de beleidsregels wordt daarom nog steeds aanbevolen.
Dit artikel is ook te vinden in het dossier Privacy op de werkvloer
