Recent bestond online dating 25 jaar – althans volgens een radio-dj. Dit heeft een radicale verandering van de datewereld teweeggebracht. Tegenwoordig regel je een date vanaf de bank. Bovendien kun je een eisenlijstje samenstellen waar een toekomstige partner aan moet voldoen, en alleen de geschikte kandidaten naar rechts swipen.
Dit is enorm handig, maar brengt ook nadelen met zich mee. Zo kan online daten daten ‘in het echt’ lastiger maken. Je denkbeeldige checklist waaraan een partner moet voldoen, blijft in je hoofd zitten. Misschien heeft een persoon een ander opleidingsniveau dan je verwacht had, of woont hij of zij niet op zichzelf, terwijl je hier wel naar op zoek bent. Door het vele swipen zijn dit ‘harde eisen’ geworden, waardoor je diegene minder snel een kans geeft dan wanneer je met een blank sheet zou beginnen.
Ondanks de vele succesverhalen zitten er gevaren aan online dating, zoals het risico op grooming en sextortion. Bovendien weet je niet 100% zeker dat de persoon met wie je denkt te chatten ook daadwerkelijk is wie hij/zij beweert te zijn. Bij fysiek afspreken is dit een extra veiligheidsrisico.
De alsmaar groeiende innovatie heeft nog een andere dimensie van dating gecreëerd: de wereld van Artificial Intelligence. Het zal niemand zijn ontgaan dat er ernstige zorgen zijn over de razendsnelle opkomst van AI en de gevolgen van AI-apps zoals ChatGPT. Verschillende vooraanstaande personen, zoals Barack Obama, zetten zich in om de ontwikkeling van AI op een veilige manier te laten verlopen.
Recent voegde Snapchat een AI-bot toe aan haar platform. Het liep meteen uit de hand: de bot stelde gebruikers voor om af te spreken, waardoor kinderen zouden kunnen denken dat ze met een echt persoon aan het chatten zijn. Gelukkig werd dit snel aangepast, maar het toont wel aan hoe eenvoudig het gebruik van AI mis kan gaan.
Nu heeft AI dus de datingwereld bereikt. Er zijn talloze mensen die een romantische relatie met een AI-partner hebben – met een niet-bestaand persoon dus. Je hoeft hier niet lang over te denken om direct gevaren en risico’s te zien. Mensen raken wellicht té gehecht aan de kunstmatige wereld, waardoor ze vervreemd kunnen raken van de ‘echte’ wereld.
Toch heeft AI-dating ook positieve kanten. Het daten met een kunstmatig persoon kan zeer goed werken voor het verwerken van traumatische relaties. Hierbij is het wel zaak dat de AI-relatie in perspectief wordt gezien en niet de kans op vruchtbare relaties met bestaande personen ondermijnt. Ook is het gebruik van AI bij kwetsbare mensen een extra risico; is AI wel zo goed ontwikkeld dat het deze mensen niet nóg kwetsbaarder maakt?
Hoewel AI-personen voor goede zaken ingezet kunnen worden, levert hun bestaan ook nieuwe, ingewikkelde, problemen op. Persoonlijk vind ik het gebruik van AI in de datingwereld ietwat beangstigend. Ik stoor me aan de AI-bot van Snapchat die bovenaan mijn chatlijst staat en die ik niet verwijderd krijg. Ik denk er niet over om deze ‘persoon’ aan te spreken en te praten met een computer die zich voordoet als mens.
Aan de andere kant zie ik ook zeker de voordelen ervan in. Hoe mooi zou het zijn als iemand die traumatische relaties heeft meegemaakt weer vertrouwen in zichzelf en anderen krijgt?
Het blijft een zeer moeilijke discussie. Voorlopig schaar ik mij achter Barack Obama en andere voorvechters voor maatregelen en duidelijke richtlijnen in de AI-wereld, zodat de snelle ontwikkeling ons niet langer zorgen hoeft te baren en AI als een positieve vooruitgang kan worden ingezet.
