Ten tijde van hun invoering werden Digital Rights Management-systemen vaak triomfantelijk voorgesteld als het beslissende technologische antwoord op digitale piraterij. Kort na hun invoering werd echter duidelijk dat deze technologische bescherming een vrij kleine, maar dure hindernis vormt op de digitale snelweg die naar de beschermde inhoud leidt, en geen wondermiddel voor dit ongewenste verschijnsel. Als gevolg daarvan hebben systemen voor het beheer van digitale rechten een cruciale transformatie ondergaan. Met hun verdere ontwikkeling zijn de systemen voor het beheer van digitale rechten niet langer uitsluitend gericht op de bestrijding van piraterij, maar zijn zij begonnen met het verzamelen van enorme hoeveelheden informatie over de gebruikers en het gebruik van inhoud voor verschillende doeleinden. Dit boek beschrijft de cruciale fasen van dit proces, evalueert de omvang van de bedreiging van de privacy van gebruikers die beschermde inhoud gebruiken en beoordeelt zowel de wettigheid als de legitimiteit van het huidige gebruik van systemen voor het beheer van digitale rechten. Hoewel dit boek de nadruk legt op de wetgeving inzake privacy en gegevensbescherming in de Europese Unie en de onderlinge relatie tussen het gebruik van systemen voor het beheer van digitale rechten, biedt het ook niet-juridisch inzicht door sociale en economische visies op de ontwikkelingen op dit gebied toe te voegen.