Het medisch beroepsgeheim ligt stevig verankerd in onze wet. Het dient dan ook waardevolle belangen, zowel van de patiënt die recht heeft op privacy, als van de samenleving waarin burgers recht hebben op een vrije toegang tot de zorg zonder vrees dat hun medische gegevens ooit een keer op straat komen te liggen. Zwijgen is dus een groot goed. Toch hebben wetgever en regering gekozen voor enkele maatregelen gericht op het doorbreken van het medisch beroepsgeheim met het oog op de bestrijding van kindermishandeling. Er is daarbij sprake van een onmiskenbare accentverschuiving van een zwijgen-tenzij naar een spreken-tenzij. In dit proefschrift is onderzocht hoe die keuze juridisch vorm kan krijgen als een onderdeel van de zorgplicht van de arts in de rechtsverhouding tussen arts, kind en ouders. Het onderzoek leidt tot een voorstel voor een toetsingsmodel voor het op een zorgvuldige wijze doorbreken van het medisch beroepsgeheim in geval van kindermishandeling.