De AP in tijden van het coronavirus

Twee weken geleden was de eerste berichtgeving van de AP over het testen van werknemers streng: Als werkgever mag u normaal gesproken niet op de stoel van een arts gaan zitten door conclusies te trekken over de gezondheid van individuele medewerkers. Bijvoorbeeld […] door hun temperatuur vast te leggen. Helaas leven we momenteel niet in de tijden van ‘normaal gesproken’, maar in tijden van het coronavirus. Werkgevers hebben de zorg voor de gezondheid en veiligheid van al hun werknemers op de werkvloer. In deze bijzondere tijd vergt deze zorgplicht dat zij waar mogelijk voorkomen dat werknemers besmet worden door een collega die het virus onder de leden heeft. Om die reden kan het wenselijk zijn om bij de toegang de temperatuur te testen en werknemers met koorts niet toe te laten tot de werkvloer. Het gaat dan niet zozeer om vastleggen van temperatuur, want ‘meten is weten’ en voldoende om een persoon naar huis te sturen.

Afgelopen maandag, 23 maart, bleek de AP het standpunt te hebben bijgesteld: in de zorgsector mag op de werkvloer wél temperatuur getest worden. Echter, vier dagen later bleek dit van de website van de AP verdwenen.

Dit roept vragen op naar het standpunt van de AP. Waarom is de uitzondering voor de zorgsector van de website verdwenen? Is hier sprake van voortschrijdend inzicht? Een gewijzigd standpunt van de AP? Of is deze cruciale informatie per ongeluk verloren gegaan bij het realiseren van het nieuwe Corona-dossier op de website? In deze hectische tijden waarin iedereen hongert naar informatie wordt ook van de AP verwacht een heldere lijn te trekken. Juist omdat de AP boetebevoegdheid heeft en zeer onlangs veel commotie veroorzaakte door een zeer hoge boete op te leggen aan de Koninklijke Nederlandse Tennis Bond (KNLTB), waarbij de (sterk bekritiseerde) normuitleg kort voor het boetebesluit door de AP openbaar gemaakt werd. Het voorbeeld illustreert dat er kennelijk reden is om (wijzigingen in) de normuitleg door de AP op de voet te blijven volgen.

Voor wat betreft het testen van temperatuur op de werkvloer geldt dat de verruiming van het standpunt van de AP is verwelkomd. Toch bevreemdde het dat testen in de visie van de AP (kennelijk) alleen in de zorgsector toegestaan kan worden. Vanuit de overheid is immers gecommuniceerd wat ‘vitale sectoren’ zijn en beroepen die we nu nodig hebben om de samenleving draaiende te houden. Een verdere verruiming van het standpunt van de AP tot die sectoren en beroepen ligt dan ook in de rede. Graag met een beknopte opsomming van randvoorwaarden: bijvoorbeeld, werknemers moeten duidelijk vooraf worden geïnformeerd over het nieuwe toegangsbeleid tot de werkvloer vanwege het coronavirus; temperatuur van werknemers mag worden getest door een daarvoor aangewezen medewerker (dit hoeft niet de bedrijfsarts te zijn); er wordt een duidelijke maximum temperatuur bepaald en een ieder die deze temperatuur blijkt te hebben mag de werkvloer niet betreden en wordt verzocht naar huis te gaan; de resultaten van de test worden niet vastgelegd/bewaard (maar uiteraard wel dat een werknemer niet beschikbaar is voor werk).

Voor de AP is het wellicht moeilijk om juist omdat het gaat om verwerking van gezondheidsgegevens (een bijzonder gegevens waarvoor in beginsel het verwerkingsverbod met beperkte uitzonderingen geldt) op de werkvloer (waar de werknemer vanwege de gezagsverhouding in een kwetsbare positie verkeert) en er evident privacyrisico’s bestaan, de teugels te laten vieren en dit duidelijk kenbaar te maken. Echter, in tijden van crisis wordt van iedereen flexibiliteit en creativiteit verwacht. Ook van de toezichthouder.

Meer artikelen van Kennedy Van der Laan

Dit artikel is ook te vinden in de dossiers AVG, Coronavirus en Privacy op de werkvloer