De deurwaarder staat op de stoep met naast hem een slotenmaker, IT-deskundige en hulpofficier van justitie, of een heel team aan deurwaarders en IT-deskundigen. Zij lopen na een bewijsbeslag de deur uit met een hele hoop informatie. Ook vertrouwelijke gegevens over uw werknemers, financiën, klanten en bedrijfsprocessen zijn door de deurwaarder meegenomen. U wilt niet dat deze informatie terecht komt bij de beslaglegger en andere derde partijen. In deze blog bespreek ik de mogelijkheden om uw vertrouwelijke gegevens te beschermen als deze zijn beslagen.
Er mag beslag worden gelegd op vertrouwelijke gegevens. Vertrouwelijke gegevens zijn regelmatig juist onderwerp van het bewijsbeslag. Denk aan concurrentiegevoelige informatie zoals contracten, orders en financiele gegevens of werken die worden beschermd door een intellectueel eigendomsrecht. Ook privacygevoelige informatie zoals gegevens over werknemers en klanten mag worden beslagen.
Wettelijke geheimhouders kunnen weigeren om vertrouwelijke informatie te verstrekken. Dit vloeit voort uit het verschoningsrecht. Medici, advocaten en notarissen bijvoorbeeld kunnen zich beroepen op dit verschoningsrecht. Het betekent wel dat zij alleen de informatie die in die hoedanigheid is toevertrouwd niet hoeven te verstrekken. Als een derde vertrouwelijke stukken bij een geheimhouder heeft neergelegd, dan kan die derde geen beroep doen op het verschoningsrecht. Op die stukken kan dan in principe beslag worden gelegd.
Bij een bewijsbeslag moet de deurwaarder de vertrouwelijkheid van de in beslag te nemen bewijsmiddelen waarborgen. In het verlof wordt dit expliciet opgenomen. De deurwaarder moet ook de IT-deskundige een geheimhoudingsovereenkomst laten tekenen en nagaan of hij een aansprakelijkheidsverzekering heeft. De deurwaarder en IT-deskundige mogen geen informatie over de beslagen bewijsmiddelen verstrekken aan derden. Als een deurwaarder die informatie wel verstrekt, dan kan hij strafrechtelijk worden vervolgd. Daarnaast kan hij civielrechtelijk en tuchtrechtelijk aansprakelijk zijn.
De beslaglegger krijgt niet direct de beschikking over de beslagen bewijsmiddelen. Een onafhankelijke derde neemt deze na het beslag eerst in bewaring. Dit kan bijvoorbeeld de deurwaarder of een notaris zijn, maar in veel gevallen is de IT-deskundige ook de bewaarder. Ook gedurende de bewaring moeten de deurwaarder en IT-deskundige geheimhouding in acht nemen, in ieder geval totdat de beslagene of de rechter toestemming heeft gegeven aan de beslaglegger om de beslagen bewijsmiddelen in te zien.
Tot dit moment zijn de vertrouwelijke gegevens in het beslag dus in ieder geval beschermd. De beslaglegger heeft de stukken nog niet gezien of verkregen. Daarvoor heeft de beslaglegger toestemming nodig van de beslagene of de rechter.
Als de beslaglegger toestemming geeft om de bewijsmiddelen in te zien, dan kunnen partijen afspraken maken ten aanzien van de vertrouwelijke gegevens. De beslagene of een deskundige kan vertrouwelijke gegevens zoals namen van werknemers, klanten en producten zwart maken, coderen (X,Y,Z) of verwijderen. Een andere optie is dat de advocaat van beslaglegger de stukken eerst bekijkt om te beoordelen in hoeverre de informatie relevant en noodzakelijk is voor de onderbouwing van de vordering van beslaglegger. Een andere optie is dat een onafhankelijke derde inzage neemt en daarover een rapport opstelt. Verder kunnen partijen afspreken dat alleen bepaalde, aangewezen personen kennis mogen nemen van de vertrouwelijke gegevens, eventueel na ondertekening van een geheimhoudingsovereenkomst.
Vertrouwelijkheid van gegevens kan dus op verschillende manieren worden gewaarborgd. Per geval moet worden bekeken welke maatregelen passend zijn.
Als de beslagene geen toestemming geeft voor inzage, dan moet de beslaglegger de rechter vragen om de beslagen bewijsmiddelen in te mogen zien.
De beslagene kan tegen die inzagevordering het verweer voeren dat gegevens vertrouwelijk zijn en daarom niet hoeven te worden verstrekt. Dit verweer moet goed gemotiveerd worden. Indien mogelijk is het aan te raden dat een voorstel te doen voor een wijze waarop wel inzage kan worden gegeven maar de vertrouwelijkheid van gegevens blijft gewaarborgd. In de regel maken rechters een belangenafweging tussen het belang om de gegevens geheim te houden en het belang van de beslaglegger bij het verkrijgen van de bewijsmiddelen. Ook de rechter kan aan de inzage voorwaarden verbinden. Die voorwaarden kunnen hetzelfde zijn als de maatregelen die ik hierboven noem.
Vertrouwelijke gegevens die zijn beslagen worden dus niet zomaar verstrekt aan de beslaglegger. Er zijn mogelijkheden om deze vertrouwelijke gegevens te beschermen.
Meer artikelen van SOLV Advocaten
