Veel aanbieders van online diensten hebben hun zaken nog niet op orde als het gaat om de naleving van de verplichtingen uit de Digital Services Act (DSA) en de Platform-to-Business Verordening (P2B). Dat blijkt uit een recente steekproef van de Autoriteit Consument & Markt (ACM), waarbij de autoriteit enkele tientallen bedrijven onder de loep nam. “Er is nog werk aan de winkel voor bedrijven”, aldus ACM-bestuursvoorzitter Martijn Snoep.
Sinds 17 februari 2024 moeten aanbieders van online diensten voldoen aan de DSA, een Europese wet die verplichtingen bevat voor aanbieders van online diensten om het internet veiliger te maken. Zo moeten ze hun klachtenproces op orde hebben en voorspelbaar handelen ten aanzien van bijvoorbeeld het beperken van accounts van gebruikers. De P2B Verordening trad al in 2020 in werking en bevat regels voor aanbieders van online diensten over transparantie van algemene voorwaarden, de volgorde van zoekresultaten en geschillenbeslechting. De ACM is voor Nederland de beoogde toezichthouder voor beide wetten, maar kan pas handhaven nadat de Nederlandse implementatiewetten in werking zijn getreden. Dat is naar verwachting begin volgend jaar het geval.
ACM-bestuursvoorzitter Martijn Snoep: “Dat we formeel nog niet kunnen handhaven, betekent niet dat we als ACM stilzitten. Uit de steekproef blijkt dat er voor veel aanbieders van online diensten nog stappen te zetten zijn in de naleving van de P2B Verordening en de DSA. We vermoeden dat veel bedrijven zich ook niet bewust zijn van alle regels waar ze aan moeten voldoen. Informatie daarover is te vinden op onze website. We willen een signaal afgeven aan alle aanbieders van online diensten: zorg dat je zo snel mogelijk de boel op orde krijgt.”
De ACM heeft een steekproef gedaan onder vijftig verschillende aanbieders van online diensten naar de naleving van een selectie van verplichtingen uit de P2B Verordening en de DSA. Voor de P2B Verordening heeft de toezichthouder verkend of de algemene voorwaarden van online platforms eenvoudig beschikbaar zijn voor bedrijven. Uit de steekproef blijkt dat deze niet altijd (goed) vindbaar zijn of niet de informatie bevatten die aanbieders moeten geven. Daarbij gaat het bijvoorbeeld om informatie over het beperken van accounts, de volgorde van zoekresultaten en het interne klachtenafhandelingssysteem.
Voor de DSA heeft de ACM gekeken of aanbieders van online platforms en online marktplaatsen een contactpunt hebben voor afnemers en autoriteiten, in de algemene voorwaarden informatie geven over hun inhoudsmoderatie en of ze afnemers de mogelijkheid bieden om illegale inhoud te melden. Uit de steekproef blijkt dat het contactpunt voor afnemers niet altijd voldoet aan de vereisten van de DSA. Zo kunnen afnemers in een aantal gevallen niet zelf kiezen hoe zij met de aanbieder in contact kunnen komen. Ook is in de algemene voorwaarden informatie over inhoudsmoderatie niet altijd goed vindbaar of bevatten de voorwaarden soms niet alle verplichte informatie. Bij sommige aanbieders blijkt het ook niet mogelijk om melding te doen van illegale inhoud of is het meldingssysteem niet goed vindbaar.
De P2B Verordening geldt voor online platforms en zoekmachines die zakelijke gebruikers de mogelijkheid bieden om producten of diensten aan consumenten aan te bieden. De DSA geldt voor meer online aanbieders, namelijk alle soorten aanbieders die online content van gebruikers doorgeven, opslaan of openbaar maken. Voor kleine ondernemingen gelden minder regels. Om online aanbieders op weg te helpen, publiceerde ACM eerder dit jaar voor de DSA en in 2023 voor de P2B een leidraad. Bedrijven en consumenten kunnen ook meldingen doen bij de ACM als digitale platforms de regels niet goed naleven. Deze signalen helpen de ACM om effectief te kunnen optreden zodra zij daarvoor volledig bevoegd is.
