Het aantal meldingen van online kindermisbruik in Europa is sinds de inwerkingtreding van de Europese privacywetgeving in december 2020 met 46 procent afgenomen. ICT-bedrijven als Facebook gebruiken sinds de nieuwe wetgeving geen software meer om online kindermisbruik op te sporen.
Kinderrechtenorganisaties CKM, Defence for Children-ECPAT, International Justice Mission en Terre des Hommes hebben hierover alarm geslagen.
In september 2020 heeft de Europese Commissie een tijdelijke regeling voorgesteld, zodat ICT-bedrijven kunnen doorgaan met het gebruik van software om online kindermisbruik op te sporen, nadat de Europese privacywetgeving (Electronic Communications Code (EECC)) op 20 december 2020 in werking trad. Bedrijven gebruiken die software al sinds 2009. De tijdelijke regeling geldt totdat een definitieve wetgeving ingaat die in ontwikkeling is.
Het Europese Parlement heeft echter niet ingestemd met de tijdelijke regeling. Daarom zijn ICT-bedrijven gestopt met het gebruik van de software. Hierdoor kunnen afbeeldingen van kindermisbruik ongestoord worden verspreid via sociale media.
Volgens de EU-commissie voor de rechten van het kind is het aantal meldingen met bijna de helft gedaald, terwijl het online kindermisbruik niet is afgenomen. Volgens Europol wordt sinds het begin van de pandemie juist meer naar materiaal van online kindermisbruik gezocht op het internet en wordt er ook meer van verspreid. Ook proberen criminelen actiever in contact te komen met kinderen.
Binnen het Europese Parlement is er met name verdeeldheid over het scannen van tekst in chatgesprekken op signalen van grooming (online kinderlokken). Zij vrezen voor de privacy van EU-burgers. Om privacy te beschermen heeft het Europees Parlement voorwaarden voorgesteld waaraan software om kindermisbruik op te sporen aan moet voldoen. De anti-grooming tools die aan de gestelde veiligheidsvoorwaarden voldoen, zouden volgens de kinderrechtenorganisaties dan ook gebruikt mogen worden. Kinderrechtenorganisaties roepen op om te werken aan een gedegen permanente wetgeving en in de tussentijd een positie van status quo ante te hanteren, zodat bedrijven de software kunnen gebruiken zoals ze afgelopen decennia deden om kindermisbruik op te sporen.
