De FNV is verbijsterd door een pamflet van werkgeversorganisatie VNO-NCW en MKB Nederland waarin de partijen oproepen tot het schenden van de privacy van zieke werknemers. De vakbond ziet de oproep van de werkgevers aan de Tweede Kamer om de regelgeving rond ziekteverzuim te veranderen, als een directe aanval op zieke werknemers.
Werkgevers proberen zelf doktertje te spelen
De werkgeversorganisaties zijn een lobby begonnen waarin zij de Tweede Kamer vragen de strenge regels rond privacy van zieke werknemers aan te passen. Ook willen zij af van het verplicht inzetten van een bedrijfsarts na zes weken ziekte. FNV- vicevoorzitter Kitty Jong: ‘De werkgeversorganisaties proberen met hun pamflet zoveel mogelijk kosten op werknemers te verhalen. De eisen zijn zo belachelijk, daar lusten de honden geen brood van. De werkgever probeert zelf doktertje te spelen. Onafhankelijke bedrijfsartsen zijn ontzettend belangrijk in dit proces, zeker als werkgevers dingen gaan zeggen als ‘dat de meeste ziekmeldingen in hun ogen geen medische oorzaak hebben.’
Verlengde arm constructie
FNV ziet al langer een trend ontstaan waarin werkgevers gebruikmaken van een verlengde arm constructie. Daarin stellen zij zogenaamde casemanagers of verzuimmedewerkers aan om langdurig zieke medewerkers te begeleiden. ‘Maar privacy moet je echt overlaten aan de medisch deskundigen. En bedrijfsarts is een echt vak,‘ zegt Jong. ‘Een onafhankelijke bedrijfsarts kan als enige bepalen welk re-integratietraject het beste is voor een zieke medewerker omdat hij geen andere belangen dient. Er is geen enkele reden waarom de werkgever alle ins en outs van een zieke collega moet kennen.’
Volgens de werkgevers is er door het snelle inschakelen van de bedrijfsarts sprake van ‘onnodige medicalisering’ en daarmee ‘hogere kosten voor de werkgevers’. Een beeld waar de FNV zich fel tegen verzet. Kitty Jong: ‘Werkgevers zien zieke werknemers alleen nog maar als kostenpost. Het systeem waarbij werknemers goed beschermd zijn tegen verlies van inkomsten bij ziekte kalft steeds verder af. Het totale gebrek aan maatschappelijke verantwoordelijkheid van werkgevers is stuitend. Zieke werknemers moeten beschermd zijn tegen werkgevers die het beter denken te weten dan een arts.’
