De EU is nog niet klaar met Apple en vice versa. Naast conflicten over belastingplichtigheid en oplaadstekkers overweegt de EU nieuwe wetgeving die Apple dwingt om de toegang tot de NFC-chips in zijn apparaten open te stellen voor andere betaaldienstverleners. Volgens de EU verschaft Apple zich hiermee een oneerlijk concurrentievoordeel. Aan de andere kant zegt Apple te vrezen voor beveiligingsrisico’s wanneer derden toegang krijgen.
Apple Pay heeft zich in krap een jaar tijd populair gemaakt als betaalmiddel in Nederland, mede doordat het aantal cashloze betalingen door corona een extra boost kreeg. Zo populair zelfs dat het onlangs hoog scoorde in een onderzoek naar de klantvriendelijkste merken in Nederland. Vermoedelijk niet omdat de klantenservice nou zo geweldig is, want probeer Apple maar eens te bereiken. De hoge positie lijkt vooral te wijten aan het feit dat Apple Pay feilloos werkt.
Er is al veel gezegd en geschreven over het vermeend gesloten karakter van Apple, meer specifiek de onderliggende systemen. Desondanks kent Apple een bijzonder trouwe schare fans, die vaak niet van kritiek willen horen. Of misschien juist wel dankzij, want zowel voor- als tegenstanders zullen moeten erkennen dat Apple voortreffelijk werk levert met zijn producten en diensten. Dat komt vermoedelijk mede doordat slechts één partij de touwtjes stevig in handen houdt. Hoe dan ook, de NFC-chip in Apple-apparaten is ondertussen symbool geworden voor die geslotenheid, tot ergernis van nationale overheden én supranationale instellingen maar ook de banken.
Het is geen enkele partij anders dan Apple toegestaan om gebruik te maken van de NFC-chip. Wie met zijn iPhone wil betalen kan niet anders dan Apple Pay gebruiken. Dat is bij Android-toestellen heel anders, daar kan elke partij zijn eigen dienst laten werken met de betaalchip in het apparaat.
De Europese Unie – die vaker overhoop ligt met veronderstelde monopolisten, vaak van Amerikaanse komaf – verkent daarom de optie van nieuwe wetgeving. “Parallel aan de bevordering van concurrentie nu en in de toekomst, onderzoekt de [Europese] Commissie de wenselijkheid van nieuwe wetgeving, gericht op de toegang – onder eerlijke, redelijke en non-discriminatoire voorwaarden – tot technische infrastructuren die nodig worden geacht om betaaldiensten te ondersteunen.”
Er is denkelijk geen bank die niet wil dat de betaalchip in Apple-apparaten vrij toegankelijk wordt. Hoewel zij goede sier maken met Apple Pay en er zelfs reclame voor maakten bij de introductie, kost het hen ook tijd en moeite om te voldoen alle eisen die Apple stelt. Liever zouden zij zien dat klanten hun eigen wallet gebruiken. Omdat ze dan zelf de ‘look and feel’ kunnen bepalen, maar ook omdat ze dan dichter bij het merk blijven.
Aan de andere kant is Apple er veel aan gelegen om de situatie te behouden zoals deze is. De exacte cijfers zijn niet bekend, maar naar verluidt vraagt Apple van deelnemende banken zo’n 0,15% commissie per transactie. Dat maakt van Apple Pay misschien niet de kip met de gouden eieren, maar de hoeveelheid geld die eruit voortkomt is substantieel. Of grotere banken erin slagen een voordeliger tarief uit te onderhandelen is iets waar zowel Apple als de banken er het zwijgen over doen. Het zou echter één van de redenen kunnen zijn dat het vrijwel uitsluitend de grootbanken zijn die Apple Pay aanbieden, tot ongenoegen van de klanten van kleinere banken.
